Interplay Code - WLKP Artist Promotion

Interplay-Code

Pseudonim muzyczny - Fatboy Slim

O nim - Analizujac albumy Fatboy Slima podpowiedz mozna znalezc zawsze w tytule. Trzecia plyta Normana Cooka nie jest od tej reguly odstepstwem. Podczas gdy "You've Come A Long Way, Baby" byla po prostu swiadectwem triumfu, "Halfway Between The Gutter And The Stars" sugeruje swym brzmieniem, ze nadszedl czas, by zatrzymac sie i zrobic rachunek zysków i start. Norman mieszkal w Chateu Marmont, hotelu gwiazd w Los Angeles, kiedy wpadl mu do glowy tytul. Poprzedniego wieczora wsród publicznosci pojawili sie Brad Pitt i Jennifer Aniston, by podziwiac jego didzejskie umiejetnosci. Bill Murray powiedzial mu 'czesc' w hotelowym lobby i zycie gwiazdy pop bylo do wziecia od zaraz. A jak na to wszystko patrzyl sam Norman? "Krecilem sie tam pocac sie i trzesac, nie spalem od jakis dwóch dni" - przypomina sobie z grymasem na twarzy. "Myslalem: 'mozna wyciagnac chlopaka z rynsztoka, ale nie mozna wyciagnac rynsztoka z chlopaka.' Jesli przypomniec, ze Fatboy Slim mial byc ubocznym projektem, stworzonym by pomóc na starcie wytwórni Skint i pozwolic swojemu twórcy na troche zabawy z robieniem muzyki, która móglby wykorzystywac jako DJ, to nic dziwnego, ze Norman uwaza ostatnie kilka lat za troche surrealistyczne.

"You've Come A Long Way Baby" nie bylo po prostu swietna plyta, to byl popowy fenomen, który uczynil z Normana najwiekszego artyste tanecznego na swiecie i zupelnie odmienil koncepcje didzejskiej supergwiazdy. Norman Cook stal sie w zeszlym roku najbardziej popularnym brytyjskim artysta w USA. Podczas tych dwóch zwariowanych lat, wszyscy - od Madonny do Robbiego Williamsa - bili sie o jego remikserskie talenty. Jego kuchenna pólka pekala w szwach od nagród a niemal w kazdy weekend wylatywal by zagrac na jakims duzym koncercie, albo uczestniczyc w rozdaniu nagród. W srodku calej tej zawieruchy, zakochal sie i ozenil z Zoe Ball. Prywatne szczescie natychmiast uczynilo z pary ulubienców brukowych magazynów. "Nie narzekam na to, ale z cala pewnoscia styl zycia gwiazdy pop troche mnie zmeczyl. - wyznaje - Cisnienie zycia w nieustannym blasku fleszy zaczynalo odciskac swoje pietno. Przez trzy miesiace moja praca bylo chodzenie na ceremonie rozdania róznych nagród. Kiedy to stalo sie wszystkim do czego sprowadzalo sie moje zycie i nie robilem zadnej muzyki, wkurzylem sie. Nie jestem zbyt dobry w byciu gwiazda." W roku 1999 wzial udzial w dwóch wielkich, muzycznych wydarzeniach - stylizowanej na bokserska walce z Armandem Van Heldenem i koncercie z Chemical Brothers w Red Rocks w Colorado - które zamknely jeden rozdzial jego kariery. Czas ruszyc dalej.

Z poczatkiem nowego roku Norman powrócil do swego domowego studia w Brighton, by nagrac najbardziej emocjonalny i nowatorski album w calej karierze. Norman tlumaczy postep wskazujac na to, ze "Rockafeller Skank" byl pierwszym kawalkiem jaki nagral na ostatnia plyte, a "Right Here Right Now" ostatnim. "Pomyslalem: 'moze moge zrobic cos z wieksza sila i duchem niz tylko z samymi zaskakujacymi efektami'. Kiedy zaczynalem prace nad ta plyta siedzialem przez miesiac zastanawiajac sie nad tym, jak nie chce, zeby brzmiala. Trwalo wieki zanim wykombinowalem jaka chce, zeby byla ." Pomocna rada sluzyli dlugoletni przyjaciele z The Chemical Brothers. Zasugerowali, by zaproponowal wspólprace wokalistom. Z poczatku niechetny temu pomyslowi Norman, sporzadzil liste mozliwych gosci. Na samej górze byla charyzmatyczna diva soulu Macy Gray. Na poczatku roku, w Los Angeles, nagrali wspólnie dwa kawalki: hormonalnie funkowy "Love Life" i olsniewajacy, breakbeatowy gospel "Demons". Ten ostatni Norman uwaza za kluczowy numer na plycie. Macy przyznaje, ze jest to najlepsza rzecz jaka do tej pory zrobila i tez ma racje. "Byla wspaniala - zwierza sie Norman - jest bardzo ekscentryczna ale naprawde piekna. No i pieknie pachnie. To byla pierwsza rzecz na jaka zwrócilem uwage, kiedy ja poznalem." Po wspólpracy z Macy, album odnalazl swój rytm i wszystko zaczelo sie ukladac. Pierwszy singiel, "Sunset (Bird Of Prey)" zostal zaadoptowany z ambientowego numeru, który Norman napisal kilka lat temu. W kawalku slyszymy takze jeden z mniej pretensjonalnych fragmentów z tomiku Jima Morrisona "American Preyer", który zostaje wystrzelony w stratosfere dzieki wirujacym beatom i urzekajacym dzwiekom. Innym bardzo waznym utworem jest "Song For Shelter", hymn do muzyki house, gdzie wokal kaznodziei slyszymy dzieki Rolandowi Clarke'owi z Urban Soul. Norman zaprezentowal ten numer na festiwalu Glastonbury 2000.